Համերգ Վըտակը ժայռից ներքև է թըռչում,Թափ առած ընկնում քարերի գըլխին,Զարկում ավազին, շաչում է, ճըչում,Ճըչում անհանգիստ, փըրփուրը բերնին։ Ինչպես ծերունին, ձենով պառաված,Ձայնակցում է ժիր թոռնիկի երգին,Այնպես է ծերուկ անտառը կամացԱրձագանք տալի ջըրի աղմուկին։ Այնինչ բընության զըվարթ համերգի Ունկընդիրն անխոս ու հավերժական,Ժայռը մտախոհ՝ իր մըռայլ մըտքիԵտևից ընկած լըսում է նըրան։ 1. Կարդա՛ բանաստեղծությունը, դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերը… Continue reading Համերգ